esthernaarzimbabwe.reismee.nl

Eerste week

Vrijdag 18 maart

Na het ontbijt moesten we vandaag meteen door naar het huis waar we de dag daarvoor geweest waren omdat er een cerval in de val was gelopen ’s nachts. Dus hup de auto weer in en erheen. We hebben hem overgeplaatst in een normale kooi en mee terug genomen naar Chipangali. Helaas heeft hij waarschijnlijk wel een van de ganzen te pakken gehad die we die dag ervoor daar uitgezet hadden, alhoewel we nergens sporen daarvan zien.

Als hij nog familie heeft en ze echt met meer zijn hopen we ze allemaal te vangen zodat we ze later als een groep weer ergens anders uit kunnen zetten.

Verder was het een normaal dagje, heel warm (ik hoop echt dat dat snel wat minder gaat worden), veel schoongemaakt en baby’s gedaan.

Nu ik hier wat langer ben merk ik wel dat het op de uitstapjes na elke dag hetzelfde is, we worden een beetje als klusjesmannen gebruikt. Dus dat is wel anders dan ik had verwacht, ik ging ervan uit dat we constant druk zouden zijn voor of met de dieren. En nu zijn we al 3 dagen hekken aan het schilderen…

Ik vind het hier echt gezellig en een deel van het werk is leuk om te doen. Maar ik hoop dus wel dat ik hier en daar nog een paar dagen weg kan. Anders zijn die 6 weken wel heel erg lang. (Volgende week zondag is alvast een dagtrip gepland naar een natuurreservaat volgens mij, daar gaan we met zn allen heen).

Verder kom ik natuurlijk steeds meer over de dieren te weten en de gang van zaken hier. Ik vind oprecht dat ze hier ontzettend goed werk doen. Ze vangen op grote schaal dieren op die het op dat moment nodig hebben en ze worden opgelapt en ook vaak weer uitgezet. Maarr, daar zijn een paar uitzonderingen op. Zo zitten hier bepaalde dieren al jaren omdat ze regelmatig gebruikt worden om mee te nemen naar de scholen voor educatie. Ik ben een groot voorstander van educatie, maar niet met dieren die eigenlijk gewoon allang weer terug in het wild hadden moeten zijn, er zouden toch ook andere manieren moeten zijn om die kids het een en ander bij te brengen. Ook denk ik niet dat de manier van lesgeven hier de kids heel veel bij zal brengen, maarja daar kan ik niets aan doen. Ik ga dat verder ook niet meemaken omdat ze nu aan het einde van een periode zijn en vakantie hebben tot mei.
Verder zitten hier voornamelijk veel grote katachtigen die denk ik ook allang weer in het wild hadden kunnen leven, was het niet dat ze het dan anders hadden moeten aanpakken vanaf het begin. En ze zijn natuurlijk een grote trekpleister voor de bezoekers. Tuurlijk, ik snap de manier van denken wel, ze hebben het hier financiëel gezien nou eenmaal ontzettend moeilijk. En er zijn ook echt wel dieren die gewoon met geen mogelijkheid meer terug kunnen en hier vaste bewoners zijn. Maar toch zet het me allemaal behoorlijk aan het denken, erg dubbel allemaal.

Zozo, wel allemaal een beetje negatief dit. Ze doen gelukkig ook heel veel dingen heel erg goed! Zo hergebruiken ze werkelijk ALLES wat ze kunnen hergebruiken en ze proberen voor alles een doel te vinden. Verder groeien er heel veel verschillende bomen op de opvang die op hun beurt weer gebruikt worden om de dieren te voeren, al is het met de vruchten die er vanaf komen of een paar takken met bladeren die de apen weer lekker vinden. Ook zijn er heel veel hokken met kleine vijvertjes waar veel waterplanten in groeien. Dit houdt het water eronder goed schoon, en zodra het teveel word geven ze het aan de eenden want die vinden dat weer heerlijk. Het is echt een circle of life hier, dus dat is ontzettend leuk.

De regen komt op het moment weer met bakken uit de hemel, dus ik moet mijn regenjas maar weer eens op gaan zoeken want ik moet zometeen het hele park weer over voor het avondeten! (Oh, en ik zit ook in het donker, want de stroom valt hier om de haverklap uit!)

Zaterdag 19 maart

Na een wat onrustige nacht door het onweer (niet dat dat heel erg is, ik slaap hier heeeerlijk) vandaag een redelijk normaal en rustig dagje. Heerlijk ontbeten, we hebben afwisselend toast, brood gebakken in ei, roerei.. enz. En thuis ben ik normaal niet zo van de jam, maar ze hebben hier heerlijke home made jam, dus ik zit de hele dag door broodjes jam te eten.

Baby’s gedaan en daarna anderhalf uur sprinkhanen wezen vangen. Dit heb ik volgens mij nog niet verteld. Elke dag moeten we zo’n beetje 100 sprinkhanen vangen. De nachtaapjes en verschillende vogels vinden deze verrukkelijk. Maar omdat we nu maar met zn drieën zijn duurt het erg lang om dit aantal bij elkaar te krijgen. Ik doe gemiddeld een uur over 20/25 sprinkhanen, en de ene dag gaat het beter dan de andere… Dusja, kan lang duren.

Verder: ik ben (nu pas) verbrand… L Gister en vandaag het grootste deel van de middag in de zon hekken staan schilderen (dit doen we nu al 4 dagen, kan geen verf meer zien) en tsja daar viel niet tegenop te smeren… Ik probeer zoveel mogelijk uit de zon te blijven overal maar dat gaat helaas niet altijd. We hebben hier planten die binnenin een soort smeuïg spul hebben (volgens mij met aloë vera, als je dat zo schrijft) en als je dat er op smeert gaat de pijn gelukkig vrij snel weg. Bruin word ik nog niet echt haha.

Later in de middag toen ik de nachtaapjes eten ging geven leuk met ze gespeeld, tot eentje in mn vinger beet (best scherpe tandjes die kleine rakkers). En daarna ben ik nog aangevallen door een uil. De desbetreffende vriendelijke uil heet Max. Ik weet niet meer precies waarom maar hij heeft een tijd bij ons op Chipangali gezeten. Een paar dagen terug hebben ze hem vrijgelaten maar slimme Max blijft natuurlijk in de buurt want hier is altijd eten en water te vinden! Dus ik was rustig de kippetjes aan het voeren toen ze ineens allemaal naar de hoek van het verblijf schoten en helemaal hysterisch werden. Ik snapte er natuurlijk niks van, gekke kippen doe eens normaal. En toen draaide ik me om en direct achter mij zat jawel: Max. Kijken of er iets te snaaien viel zeker. Dus ik rustig verder met waar ik mee bezig was (kippen ondertussen zoveel kabaal aan het maken dat iedereen kwam kijken wat er in vredesnaam aan de hand was), komt Max in ene op me aflopen met zn vleugels al fladderend, pikkend naar mn benen. Dus jooo, ik heb een stok gepakt en hem een boom in gejaagd en ben er snel vandoor gegaan! Sorry Max, I don’t like you.

Zondag 20 maart

Op zondagen hoeven we maar halve dagen te werken. Een ‘standaard dag’ houd in: ontbijten, 8:00 babytime, daarna sprinkhanen vangen met tussendoor een teabreak, lunchen, 13:00 babytime, en daarna werk je aan wat er op dat moment gedaan moet worden (de afgelopen dagen was dat dus hekken schilderen), 16:00 babytime, vrij tot avondeten en om 19:00 weer babytime.
Op zondag ben je de middag van 1 tot 4 vrij, en op maandag hoef je naast babytime helemaal niets te doen. Babytime moet wel elke dag 4 keer gebeuren, de kleintjes moeten natuurlijk wel gewoon eten hebben!

Helemaal gewend aan het werken met zn drieën kwamen vandaag de 4 vrijwilligers terug van hun trip, dus alles is nu ineens heel snel klaar en ik merk aan mezelf dat ik er opnieuw weer even moet inkomen, met weer 4 andere mensen erbij. De rest van de middag buiten lekker gelezen en aan het eind van de middag toch maar even wat contact met thuis gehad.

Het zit dus zo dat ik niet helemaal 100% happy ben hier op het moment, zoals ik al eerder schreef doen ze sommige dingen niet zoals ik had verwacht of op de manier zoals ik het graag had gezien. Ik vind het tot nu toe erg lastig om hier mee om te gaan omdat dit wel het project is waar letterlijk al mijn geld in is gaan zitten. En als dit dan niet helemaal is wat je had verwacht valt dat even vies tegen allemaal. Natuurlijk geef ik het nog wat tijd en ik hoop dat ik me hier uiteindelijk beter ga voelen en dat ik naast het normale werk nog allemaal andere toffe dingen mee ga maken, maar voor nu is het echt even volhouden, en dat gevoel baal ik erg van. Naast het feit dat ik me vandaag niet zo lekker voelde, dat helpt ook allemaal niet.

Maandag 21 maart

Vandaag voel ik me nog steeds niet lekker. Al het eten wat erin gaat wil er eigenlijk weer meteen uit, dus ik eet niet zoveel en daarom heb ik weinig energie. Gelukkig is maandag, op babytime na, vrij. En de ochtend begon gelukkig heel goed want Nicky kwam ons vertellen dat we naar de spa gingen! Wat bleek, ze hebben daar op het moment veel mensen in opleiding en die hebben natuurlijk weer mensen nodig om op/mee te oefenen, voor ons compleet kostenloos. Geen probleem natuurlijk! Dus ik heb een heerlijke manicure, pedicure, full body massage and head massage gehad. Helaas moest de vrouw die mijn nagels deed nog veel leren en heeft ze ze veeeels te kort geknipt waardoor ik nu letterlijk geen nagels meer over heb. Sommige zijn zo kort dat het gewoon pijn doet, en dan gaat die nagellak erop (brand lekker enzo). Maar ach ze moet nog oefenen! Nu hoef ik zelf tenminste mijn nagels niet te knippen, voor de rest van mijn tijd hier… ;)

Verder een rustig dagje, lekker relaxen en mn eigen ding doen. Er is vandaag een nieuwe vrijwilliger gekomen uit Zweden die gezellig in dezelfde cabin verblijft, en we kunnen het goed met elkaar vinden. Hoe meer zielen hoe meer vreugd nietwaar J

Dinsdag 22 maart

Vandaag zijn we begonnen met een nieuw schema voor het werk wat we doen. Dus we hoeven nu niet meer ELKE dag met zn allen 4 keer babytime te doen, maar we zijn opgedeeld in groepen. De ene dag werken we met de carnivors, de andere dag met de baby’s en weer een andere dag met alle overige dieren, dus eigenlijk alles wat geen vlees eet. Verder hebben we elke dag een uur animal time. Dit houdt in dat je twee dieren toegewezen krijgt waar je een uur mee kan doorbrengen/knuffelen. Vandaag had ik Prince the cerval, dat is dus een katachtige. Prince is door mensen grootgebracht omdat hij geen familie meer had (volgens mij doodgeschoten, gebeurd aan een stuk door hier) dus hij is gewend aan mensen. Het zijn geen hele grote dieren, ik denk twee keer zo groot dan een flinke kat, ik zal later selfies van Prince en mij maken en toevoegen ;). Hij heeft me helemaal ondergelebberd en was net een schootkat haha. Ook ben ik bij Henry geweest, dat is een hele grote vogel hier, ik weet niet hoe ze heten (komen ook niet in europa voor). Henry mist een vleugel maar is verder happy en altijd daar om lekker geaaid/gekriebeld te worden.
De middag verliep iets anders dan normaal omdat de helft weg was omdat ze weer, op hetzelfde landgoed, een andere cerval gevangen hadden in de vallen die we gezet hadden. Dus die gingen ze ophalen. Ik heb een kooi voorbereid voor het verblijf van twee mongooses (als je dat zo schrijft, geeen idee en ook niet wat de Nederlandse vertaling is). Ze moeten hun verblijf uit voor een paar dagen omdat we deze helemaal leeg gaan halen, schoon gaan maken en weer opnieuw gaan inrichten.

Verder heb ik het heel gezellig met de nieuwe vrijwilliger uit Zweden die ook in dezelfde cabin verblijft. Helaas is dit voor haar niet helemaal de goede keus geweest en is ze hier niet op haar plek, dus ze gaat misschien al snel weer naar huis. Heel jammer, wel begrijpelijk. Maar we hebben al afgesproken dat ik haar op kom zoeken in Zweden!

En toen was er een hele week voorbij. Een hele moeilijke frustrerende week met heel veel ups and downs. Ik hoop dat ik vanaf nu iets meer ups heb dan downs. I will keep going, en ik hoop dat ik nog 5 leuke weken tegemoet ga. Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs,

Esther

Reacties

Reacties

Reina

Hoi Esther,
Wat leuk weer om je verslag te lezen! Jammer dat je niet zo lekker in je vel zit, hopelijk wordt dat snel beter.
Hou je vast aan de vele leuke dingen die er zeker zijn en leg de minder leuke dingen, waar je toch niets aan kan veranderen, naast je neer!
Heel veel plezier!

Kevin - Travel Active

Hoi Esther,

Hoe is het nu met je? Hopelijk gaat het de goede kant op en kan het echte genieten in het bijzondere Zimbabwe dan nu echt beginnen. Ik hoop het!

Tot snel :)

Groetjes Kevin
Travel Active

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active